Była a nie jest

Potwór noszący nierządną kobietę ma cechy ukazanego już we wcześniejszej wizji zwierzęcia wyłaniającego się z morza (Obj. 13:1, zob. odc. 87, 88, 89). Ma dziesięć rogów i siedem głów podpisanych bluźnierczymi imionami. Nowym elementem opisu jest tylko jego umaszczenie – krwistoczerwony szkarłat (Obj. 17:3). Być może nawiązuje ono do koloru szat ujeżdżającej zwierzę amazonki. Smok, który we wcześniejszej wizji odstąpił tron i władzę temu zwierzęciu, ma sierść w kolorze ognia (Obj. 12:3, 13:2). Tymczasem ono samo przeraża tutaj kolorem krwi.

Informacja o tym, że zwierzę ma wyjść z otchłani, pojawiła się już przy opisie zabicia dwóch świadków (Obj. 11:7). Wydaje się, że wspólne elementy opisów służą między innymi ułatwieniu identyfikacji wizyjnych bohaterów pojawiających się w różnych scenach. Ze złożenia tych informacji w jedną całość, przy założeniu, że chodzi o jedno i to samo zwierzę, wynika następujący układ wydarzeń z nim związanych:

1. wyłania się z morza (Obj. 13:1);
2. sprawuje władzę z upoważnienia ognistego smoka (Obj. 13:4);
3. otrzymuje śmiertelną ranę (Obj. 13:3);
4. częściowo znika na pewien czas w przepaści (Obj. 17:8);
5. po wyjściu pokonuje i zabija dwóch świadków (Obj. 11:7);
6. na koniec samo zostaje zgładzone (Obj. 17:11).

Siedmiogłowe zwierzę wychodzące z morza otrzymało śmiertelną ranę, która została jednak uleczona, a ono samo mogło dalej sprawować władzę (Obj. 13:3,12). Być może właśnie ta zdolność do przeżycia, pomimo poderżnięcia gardła jednej z siedmiu głów, stanowi konkretnie przedmiot podziwu wszystkich mieszkańców ziemi. Śmiertelna rana i jej uleczenie to również elementy nawiązujące być może do informacji, że zwierzę na pewien czas ukrywa się w otchłani (by wyleczyć ranę?), czyli nie widać go, ale istnieje, a nawet ze swej kryjówki sprawuje kontrolę nad biegiem zdarzeń, a to dzięki siedmiu głowom, które w postaci siedmiu pagórków wystają spod ziemi: Siedem głów to siedem gór, na których siedzi kobieta (Obj. 17:9).

W scenie sądu nad nierządnicą (Obj. 17) zwierzę opisywane jest w momencie, w którym go nie widać, ale jednak istnieje, gdyż jest ukryte w otchłani. Jeśli symbolizuje imperium rzymskie, to za czasów Jana jak najbardziej było je widać – istniało i całkiem dobrze się miało. Dopiero w V w. n.e. cesarstwo miało otrzymać śmiertelną ranę, zadaną przez najazdy germańskich plemion. Miasto Rzym zostało spustoszone, a insygnia cesarskie odesłane do Konstantynopola. Wydawało się, że po legendarnych dwunastu wiekach od założenia Rzymu (od 753 r. p.n.e. do 476 r. n.e.) nastąpił definitywny upadek wielkiego imperium. Szybko jednak okazało się, że idea babilońskiego sposobu sprawowania władzy nad cywilizowanym światem nie znikła wraz ze zniszczeniem stolicy czwartej bestii. Zwierzę zstąpiło jedynie do otchłani, by lizać rany. Na jego siedmiu głowach, wystających spod ziemi jako siedem pagórków Rzymu, rozsiadła się nowa, chrześcijańska władza, która z wyglądu starała się przypominać baranka, ale mówiła i działała jak ognisty smok (Obj. 13:11).

Ten właśnie „pustynny” etap istnienia zwierzęcia został uchwycony w obrazie sądu nad wielkim Babilonem. Potwór był, ale zniknął. Chwilowo go nie widać. Na powierzchni ziemi pozostało jednak siedem fałd, które świadczą o jego aktywności w otchłani. Gdy z niej wylezie, pokona i zabije świadków, ale potem sam zostanie zgładzony. Świadkowie powstaną, on nie. Jego zniszczenie będzie ostateczne i trwałe. Dzięki niech będą za to Bogu i Jego wodzowi, Mesjaszowi (Obj. 19:11,20)!

Najważniejsze pojęcia i zagadnienia

1. Szkarłatny potwór ujeżdżany przez nierządnicę ma cechy opisanej wcześniej bestii z morza oraz zwierzęcia wyłaniającego się z otchłani, które pokona i zabije dwóch świadków.

2. Zwierzę to, symbolizujące prawdopodobnie Imperium Rzymskie, po otrzymaniu śmiertelnej rany w 476 r. n.e. zstępuje do otchłani, ale nie przestaje istnieć – ma znów wyłonić się z historycznego niebytu i dokonać ostatecznego spustoszenia ziemi, zanim samo zostanie całkowicie unicestwione.

3. Opis sądu nad wielkim Babilonem, czyli miastem Rzym, symbolizującym łącznie ze swym historycznym pierwowzorem gospodarczo-polityczny system świata, ukazany jest z perspektywy „pustynnego” okresu istnienia zwierzęcia, gdy znajduje się ono żywe w otchłani, skąd wystają jedynie głowy w postaci siedmiu pagórków Rzymu.

W następnym odcinku: Bliżej niż dalej – czyli szósty łeb potwora

Cykl: Spacery z Janem po wyspie Patmos - spis wszystkich odcinków