Uważaj się za nieużytecznego sługę

Także i wy, gdy zrobicie wszystko, co wam nakazano, mówcie: Sługami nieużytecznymi jesteśmy. Zrobiliśmy to, co powinniśmy byli zrobić – Łuk. 17:10.

Przykazanie to nie jest łatwe do objaśnienia i zastosowania. Człowiek w należyty sposób wykonujący swoje obowiązki naturalnie czuje się pożyteczny i uważa, że zasługuje na wynagrodzenie, a nawet pochwałę. Czasami oczekuje się dzisiaj od pracownika zaangażowania większego, niż wynikałoby to z umowy, ale wtedy on z kolei tym bardziej oczekuje adekwatnych do tego przywilejów w postaci awansu czy wolnego czasu.

Stosunki pracy, jakie w swoim przykładzie opisał Jezus, nie odpowiadają naszym dzisiejszym wyobrażeniom o kulturze i sprawiedliwości. Sługa cały dzień pracował w polu, a wieczorem, zanim zjadł posiłek, musiał jeszcze przygotować kolację dla swego pana. Jezus twierdzi, że nie zasłużył na podziękowanie, gdyż wykonał jedynie swój obowiązek. Dzisiaj dziękujemy wszystkim, nawet jeśli są za to dobrze opłacani, że kulturalnie nas obsługują. Wiemy bowiem, że i tak mogliby być nieuprzejmi. Według niektórych rękopisów Jezus dodał słowa „nie wydaje mi się” (w. 9). Stwierdza po prostu, że tak bywało w Jego czasach, nie pochwalając tego ani nie ganiąc.

W relacji z Bogiem ważne jest, byśmy chętnie wywiązywali się z obowiązków sprawiedliwego postępowania i z zadań służby dla Jego sprawy bez poczucia zasługi. Skromny człowiek zawsze przyzna, że wszystko, co zrobił, można było zrobić lepiej i że wiele jeszcze zostało do zrobienia. A uczucie zadowolenia, gdy czasami uda się dobrze wykonać to, co należało zrobić, wydaje się zupełnie naturalne i Jezus nas za nie z pewnością nie zgani. Bądźmy użyteczni, ale skromni.