Obietnica dobrych rzeczy

Ew. Mateusza 7:9-11

01 kwiecień 2022

Obietnica dobrych rzeczy

Autor:
Piotr Litkowicz

I czy jest wśród was człowiek, który da synowi kamień, gdy ten prosi o chleb? A gdy prosi o rybę, czy da mu węża? Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec, który jest w niebie, da dobre rzeczy tym, którzy go proszą. (Ew. Mateusza 7:9-11)

Z nieba widać lepiej. Ojciec patrzący z nieba ma tę przewagę nad ludzkim ojcem, że z natury jest dobry. On nie działa intuicyjnie. On wie co jest dobre.

Odwołanie do rodzicielskich uczuć jest bardzo inspirujące. Wyobraźnia jednoznacznie podpowiada nam wzorcowy model tej relacji. Pełny troski, miłości i wewnętrznej potrzeby opieki nad dzieckiem. Ale to tylko archetyp do którego bardzo adekwatne jest użyte przez Pana Jezusa określenia: „umiecie dawać”. Pomimo niedoskonałości potrafimy i pragniemy dawać dzieciom tylko dobre dary. Ale „umieć”, „starać się” oraz „potrafić” zawiera w sobie ryzyko popełnienia błędu. Czy zawsze - dziesięć razy na dziesięć prób - daję swoim dzieciom chleb i rybę? Czy pomimo dobrych chęci może się zdarzyć rodzicowi błąd w postaci kamienia lub węża? Tego ryzyka nie ma w przypadku Ojca, który jest w niebie.  

Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. Obdarzaj nas rzeczami dobrymi, potrzebnymi nam, pożytecznymi, pouczającymi i rozwijającymi nas. O to prosimy Dobry Ojcze.



© | ePatmos.pl