Podziel się

I oczywiście nie jest to wymysł naszych czasów. Jasno w przepisach prawa Mojżeszowego jest sformułowany nakaz troski o biednego, cudzoziemca, cały ciąg zasad przy odpuszczaniu długów, kiedy przychodził rok sabatowy, tego dotyczy – wrażliwości na drugiego człowieka. Albo te zapisy pozwalające najeść się na polu, w ogrodzie, nie wolno było tylko ze sobą zabierać, a zboża ścinać sierpem. Ale były i zbiórki celowe, jak to zbieranie darów na budowę Przybytku: Złóżcie od siebie podarek Panu: każdy, kto jest ochotnego serca, przyniesie ten podarek Panu, złoto, i srebro, i miedź (2 Mojż. 35:5). Przynosili tak dużo, że musiał Mojżesz wprowadzić zakaz, bo rzemieślnicy nie byli w stanie wszystkiego wykorzystać.

Wiele lat później, pojawiła się równie konkretna sprawa: umyślił w sercu swojem Joaz odnowić dom Pański. Przetoż zebrawszy kapłanów i Lewitów rzekł do nich: Wynijdźcie do miast Judzkich, i wybierajcie od wszystkiego Izraela pieniądze na poprawę domu Boga. Gdy widzieli, że było wiele pieniędzy, przychodził pisarz królewski, i przystaw kapłana najwyższego, i wypróżniali skrzynię; potem ją odnosili, i stawiali ją na miejscu swem. Tak czynili na każdy dzień, i zebrali pieniędzy bardzo wiele. A tak robili robotnicy, i brało naprawę ono dzieło przez ręce ich; i przywiedli dom Boży do całości swojej, i zmocnili go (2 Kron. 24:1-13).

Z kolei zapis z 2 księgi Królewskiej 12:10 uzupełnia tę opowieść, o bardzo znane nam szczegóły: Kapłan Jojada wziął jedną skrzynię, zrobił otwór w jej pokrywie i postawił ją obok ołtarza. Oczywiście, skojarzenie ze skarbonkami, tak lubianymi zwłaszcza przez dzieci, jest chyba słuszne.

I po raz kolejny przypominają się słowa Koheleta – nic nowego pod słońcem. Zmieniły się formy, ale idea pomagania potrzebującym jest w człowieku od zawsze, tak jak troska o wspólne dobro najważniejsze – kościół, salę nabożeństw.